.jpg)
Yaşamımda en çok yapmak istediğim şeylerden biri şarkı söylemektir. Ekim ayından bu yana solfej eğitimi alıyorum. İki ay sonra şan öğretmeni dinleyip karar verecek dendi. O gün geldi çattı. Sabahında kendimden umudum yoktu. Ama sonra bir şey oldu. Bir imge beni yakaladı ve o zamandan beri ben bulutlardayım. Sesim uysallaşıyor, beynim artık ses tellerime ve aslında en çok da diyaframıma biraz daha fazla hükmedebiliyor. Kendimden çıkan sesi seviyorum. Kendimi seviyorum. Öğretmenlerimi seviyorum. Hayatı seviyorum. Bu arada şan dersine kabul oldum. İlk parçamı çalışmaya başladım bile..
Sevdiğim şeyleri söylemekte ketumumdur. Belki de bu yüzden istediğim şeyler benden uzak oldu. Sınava girdiğimde sordular, sesinle ne yapmak istiyorsun. İşte o zaman ilk defa cesaret buldum kendimde - burada yazmam dışında- dedim: jazz söylemek istiyorum.
Böylece başladım. İlk adımımı geçtim. Heyyoo..
2 yorum:
Bravo size karga gibi bir sesim oldugu icin sirf kontrol edebilmek icin birgun bende san dersi alamk istiyorum. Ogrenmeye acik insanlara bayiliyorum merakla bekliyorum caz sarkilarini:) yayinlarsiniz degil mi?
Pes etmeden devam edersin umarım. Bu arada, madem Jazz, bir podcast yapsan da hep beraber dinlesek şuradan :)
Yorum Gönder