Perşembe, Ekim 30, 2008

düğme ile gözgöze gelmek

*

Diğer insanlarla zamanla kronikleşen sorunlarınız olmuştur. Sorunu isimlendiremiyor dolayısıyla çözemiyorsanız, "onun yüzünden" ile başlayan cümleleri, olayları öfkeyle tekrar tekrar sıralarsınız. Biri bize yeter derse O da öfkemizden nasibini alır. Çoğu zaman gerçek soruna bakıyor ama göremiyor oluruz.


Bu, bana elektrik düğmelerini anımsatır.


Karanlıkta elektrik düğmesini görmek zordur. Şöyle ki;

Doğrudan düğmeye bakarsanız göremezsiniz onu. Ama başka bir şeye odaklanırsanız düğme görünür olur. Çocukken sık sık bu oyunu oynardım, düğmeyle göz göze gelme oyunu. Bir kere bile olmadı.


Doğrudan olaya baktığımızda, sadece o an'ı görürüz, filmin son karesinin fotoğrafını. Ama kendimize odaklandığımızda filmin tamamını görme şansımız olur. O kareye ulaşana kadar olanları. Sonuç çok şaşırtıcı olabilir. Sorun, sandığınız şey olmayabilir.


Benim kronik bir hastalığım vardı, beni perişan eden, bağışıklık sistemimi çökerten. İstemiyordum, nefret ediyordum bundan. Çaresiz hissediyordum. Birgün kendi karşıma geçip neden? nasıl? niye? ne zaman? dedim kendime. Kaçamak cevaplar verdi bana ben önceleri ( çok acıttı, kızdırdı, ezdi, çıldırttı,terletti) çok sıkıştırdım. Sorular cevaplarını buldukça görüntü netleşti ve sonunda kendimi sorunun tam karşısında buldum. Sandığım şey değildi, beklediğim bu değildi. Ama karşımdaydı ve netti. Bu kadar açık ve net olunca , cevapları aramak kolaylaştı.

Bilmemek korkutur.


Sonuç olarak; Anahtarı buldum ve gidip onu açtım ve odaya ışık doldu. Oh be! Bunca zaman boşuna karanlıkta oturmuşum.


**Ben değerliyim, tıpkı diğer kum taneleri gibi.**

**




3 yorum:

Adsız dedi ki...

İşte! Bakmakla görmek arasındaki farka güzel bir örnek :) İçeriye ışık dolduğuna sevindim :)

Tijen dedi ki...

Elbette değerlisin...

Ece dedi ki...

Elektrik düğmesi ile zaman kaybetmeyip,direkt ampule bakarak 'YAN' demek de yeterli oluyor bazen:))Görmek isteyen göz,her ışıkta/ışıksızlıkta da görüyor..

Sevgiler.