Çarşamba, Şubat 25, 2009

köpük






Dün akşam özel bir şey yaşadık. Oğlum ilk defa bir köpekle tanıştı, bir golden retriever olan Köpük'le ve çok iyi anlaştılar.

Gecenin başında balkon penceresinin camına uzaktan uzağa bakan Mırmır, gecenin sonunda Köpüğün boynuna sarılmış, biz en iyisi biraz daha burada kalalım diyordu bize.



Kedi ve köpek davranışları üzerine bir çok kitap okumuştuk, geçen sene çekinerek de olsa kedilere oldukça yaklaşmıştı ama bir köpekle ilk defa iletişim kurdu. Köpük oyuncu ve sevecen köpek, çocuklara karşı özellikle nazik. Birlikte top oynadılar.

Hayvanların dilinden anlamasını istiyorum Mırmır'ın. Canlıları sevmesini ve anlamasını. Ve gerçekten korkması gerekenleri bilmesini.



*

not: resimler gogila'dan.

7 yorum:

guguk kuşu dedi ki...

Çocuklar hayvanlarla birlikte büyümeli. sevgiyi, sorumluluğu ve belki de kaybetmeyi ve özlemeyi onlardan öğrenmeliler. Oyuncaklar bir yere kadar, gözlerinde duygu yok ki onların. Ama hayvanlar öyle mi? heyeceanla bakarlar, sevgiyle, kızgınlıkla ya da korkuyla onların ruhu var oysa oyuncakların yok.

Adsız dedi ki...

Bizim ki de hayvan hastası. BAbaannesinin kedisi olduğu için özellikle kedi hayranıyız :)Komik birşey söyleyeyim sana;

Babaannesinin kedisinin adı Zeytin. Kahvaltıda Derin' e zeytin yermisin diye sorduğumuzuda pisi pisi, miyav diyor :)Hatlar karıştı yani :))

Adsız dedi ki...

gönderdiğim yorum gelmedi mi acaba :(

Kedila ve Meşe dedi ki...

Hande,

Derin e çok güldüm, tatlım benim. Aslında haklı kızın , ikiside yemelik:)

Sevgiler..

Ece dedi ki...

Ben bu habere bayıldım.
Bizim ailede herkes hayvanlarla büyüdü.Benim küçüklüğümden beri..
Çocuklarım da doğal olarak öyle.
Kediler köpeklere göre daha hareketli hayvanlar.Küçük çocuklar ürkebiliyor bu yüzden.Ama kedinin bakımı köpekten daha kolay.
Benim tercihim hep köpekten yana oldu.Ve evimizde hep köpek oldu(sonuncuyu kaybedene kadar).Kızlarımın bütün canlılara karşı saygı ve sevgisi,mutlu ve paylaşımcı yapıları,sorumluluk duygusuna sahip oluşları hayvanlarla gelişti sanırım.

Mırmır'ı bu konuda teşvik etmen harika.Hayvan seven çocuk çok sağlıklı yetişiyor. Öpüyorum Mırmır'ı.Korkusunu yendiği için de kutluyorum.

Not:Köpük'e de hasta olduğumu söylemeden geçemeyeceğim..

Sagır Kedi dedi ki...

Hayvansever blogları keşfetmek çok zevkli..Seninki de bunlardan biri...Yazını keyifle okudum.Seni tanımıyorum ama çocuguna iyi ebeveynlik yaptıgın ortada..Keşke senin gibi ebeveynler çogunlukta olsa çocuklar da hayvan sevgisiyle büyüse ve büyüdüklerinde onları korusa...Sevgiler...

Feride Nizamettin dedi ki...

Köpek insan ilişkisini anlatan son dönemlerde okuduğum en güzel kitap Marley ve Ben, herkese tavsiye ederim. Yazarının gazeteci olması da ayrı bir dil güzelliği katmış. Marley'in hayatına girdiği ilk andan ondan ayrıldığı son güne kadar herşeyi, her tecrübeyi, güzelliği ve zorluğu kendi hayatından karelerle birleştirerek çok güzel bir dille anlatmış. Köpeğiniz yoksa bile eğer hayvansever biriyseniz mutlaka okuyun.

Kedilacığım sana daha önce bahsetmiştim zaten ama burada bir kez daha yazmak istedim.

Bugün müsaitim işte bağlanırsan kaynatırız, öpüyorum